“In de logopedie behandelen we communicatiestoornissen,” legt Marieke uit. “Zelf ben ik gespecialiseerd in cliënten met niet-aangeboren hersenletsel. Door een ziekte of een beroerte kunnen zij minder goed communiceren dan ze gewend zijn. Dat is ook het geval bij meneer Visser. Na 2 herseninfarcten heeft hij afasie, een taalstoornis. Hij heeft moeite met praten en lezen en hij heeft meer tijd nodig om taal te begrijpen. Na een paar weken in revalidatiecentrum Westhoff kon hij weer naar huis en begon ik hem te helpen met zijn spraak.” 

Meneer Visser vertelt over zijn weg naar herstel. Die is zeker niet makkelijk geweest: “6 jaar geleden kreeg ik mijn eerste herseninfarct. Nu voelt het alsof ik weer terug bij af ben. Kort na mijn infarct kon ik bijna niet praten. Ik heb me ontzettend eenzaam gevoeld. Ik kon bijvoorbeeld mijn zoon niet meer spreken. Normaal bel ik hem bijna iedere dag om over voetbal te praten – we zijn allebei Feyenoord supporters. Met Mariekes hulp gaat het steeds een beetje beter.”

Werken aan zelfvertrouwen 

Marieke heeft een scherp oog voor de problemen van de cliënten. Zo kan ze iedereen op de juiste manier helpen met een gerichte aanpak. “Niet-aangeboren hersenletsel is voor geen 2 personen hetzelfde. Daarom passen we de therapie altijd zoveel mogelijk aan op het leven van de cliënt. Meneer Visser heeft bijvoorbeeld het meest moeite met het begrijpen van taal. Dat is belangrijk om goed te kunnen denken. Je hersenen moeten kunnen vertalen wat je hoort en leest. Anders begrijp je het niet.”

“Het is heel frustrerend,” vertelt meneer Visser. “Ik was soms opeens woorden kwijt. Het gebeurde regelmatig dat ik iets heel anders zei dan ik bedoelde. Op een gegeven moment durf je niets meer te zeggen, omdat je bang bent dat het weer fout gaat. Marieke heeft me weer het vertrouwen gegeven om me uit te spreken. En de mensen om me heen zijn gelukkig meestal heel geduldig en behulpzaam. Dat is heel fijn.” 

Henning Mankell als doel

Marieke en meneer Visser zien elkaar één keer in de week. Dan doen ze oefeningen met lezen. “Meneer Visser is vastberaden om weer goed te kunnen praten en lezen. Het is prachtig om te zien hoeveel energie hij in zijn herstel steekt, zelfs nadat hij voor de tweede keer zo’n klap heeft moeten verwerken. Dat motiveert mij ook om hem nog beter te helpen.”  

Meneer Visser heeft een belangrijk doel voor ogen, verklaart hij: “Ik wil straks heel graag weer boeken lezen. Dat was altijd mijn passie. Vroeger ging ik elke week naar de bibliotheek voor Scandinavische thrillers. Henning Mankell is mijn favoriete auteur. Nu kan ik alleen nog maar krantenkoppen lezen, want die zijn beter te begrijpen dan lange stukken tekst. Het maakt me soms verdrietig, maar ik ben vooral ontzettend dankbaar dat ik nog leef. En ik trek me op aan het idee dat ik straks weer op de bank zit met een goed boek. Met de hulp van Marieke gaat dat vast en zeker lukken.”